In de regionale voetbalwereld is de 83- jarige Joop Snelling Berg van FC Hilversum een graag geziene gast. Overal wordt hij hartelijk ontvangen en dat heeft hij vooral te danken aan zijn altijd positieve instelling. Daarnaast heeft de nestor van FC Hilversum een geheugen als een ijzeren pot. Feiten en gebeurtenissen uit het verleden weet hij feilloos op te hoesten. Wanneer zijn geheugen hem even in steek laat, dat mag voor een 83-jarige, kan hij het gevraagde makkelijk opzoeken. In zijn kantoortje in zijn appartement in Nederhorst den Berg is alle documentatie keurig geordend.
Snelling Berg staat op een vorstige donderdagmorgen, enkele dagen voor Kerstmis met zijn bekende lach in de deuropening van zijn appartement. Hij woont in Nederhorst den Berg in een hoekwoning op de eerste etage met fraai uitzicht op de Spiegelplas. De koffie is snel gezet. Hij is pas enkele dagen thuis, nadat hij met zijn dochter met de Thalys naar Parijs is gereisd om zijn kleindochter te bezoeken die daar studeert. "Van zulke reisjes geniet ik. Ik ben gelukkig met mijn dochter, schoonzoon en kleinkinderen. Nadat mijn vrouw in 2011 overleed, zijn zij een onmisbare steun. Kijk om je heen hoe de kamer in kerstsfeer is; dat heeft mijn kleinzoon voor me gedaan. Zij wonen in Nederhorst den Berg en hebben er voor gezorgd dat ik ook hier kon komen wonen. Dat maakt het allemaal wat makkelijker dan iedere keer naar Hilversum op en neer."
Snelling Berg is in 1939, vlak voor de Tweede Wereldoorlog, geboren in de Koomanstraat in Hilversum. "Ik kan me als kind weinig herinneren van de oorlog. Wat ik nog wel weet, is dat mijn vader in de hongerwinter van 1944 op de fiets naar Nijkerk ging om eten te halen. We aten suikerbieten. En dat we met een groep jongens bij de bevrijding de 'moffen' stonden uit te jouwen, die door de bevrijders werden afgevoerd naar een kamp in Laren."
'In die tijd speelde FC Hilversum met een goede selectie betaald voetbal'
Hilversum Oost telde in de jaren na de oorlog een groot aantal bekende voetballers. Zij speelden bij Donar, ’t Gooi of Hilversum. “De club waar je heen ging werd bepaald door je ouders. Het was maar net uit welk sociaal of religieus ‘nest’ je kwam. In 1949 ging Snelling Berg aan de hand van zijn vader naar FC Hilversum. "Ik begon vanzelfsprekend bij de pupillen en heb uiteindelijk het tweede elftal gehaald. Al zeg ik het zelf; ik was een snelle behendige rechtsbuiten. In het eerste heb ik nooit gespeeld; daar had ik net niet voldoende kwaliteit voor. In die tijd speelde FC Hilversum met een goede selectie betaald voetbal en dat haalde ik niet. Ik ben wel verschillende keren gevraagd om bij een andere club te komen spelen. Dat hoefde voor mij niet.
Mijn vader zei vroeger als er weer een club op de stoep stond; 'Er komt hier aan de waslijn geen ander shirt dan het groen/wit'. Ik bleef Hilversum trouw. Bovendien voetbalde ik met mijn vrienden en we gingen na de wedstrijden vaak op stap. Uiteindelijk heb ik 35 jaar actief gevoetbald.”
In die tijd had Snelling Berg al belangstelling voor het reilen en zeilen van zijn geliefde voetbalclub. "In 1975 werd ik door voorzitter Nico Geul gevraagd om in het bestuur tweede secretaris te worden. Dat heb ik 25 jaar gedaan ln het jaar 2000 overleed de eerste secretaris Henk Kreisel en ik volgde hem op. Dat heb ik nog acht jaar gedaan. Ik was inmiddels 69 jaar en het werd me te druk en wilde een stap terug doen. Gelukkig was er een goede opvolger."
Gloriejaren
Terwijl Snelling Berg inmiddels de derde kop koffie tapt, verhaalt hij opgetogen over de gloriejaren van FC Hilversum; ook de dieptepunten worden aangehaald. De jaren dat de club betaald voetbal speelde en dat daar om financiële redenen afscheid van genomen moest worden. De gloriejaren in de topklasse en in de zondag hoofdklasse van het amateurvoetbal en het besluit om met het zondagvoetbal te stoppen en voortaan op zaterdag te gaan spelen. "Het waren mooie jaren en in de periode dat we op zondag voetbalden, stroopten we met een aantal mannen op zaterdagen de regio af om wedstrijden te bezoeken. Overal waren we welkom zoals bij Spakenburg, IJsselmeervogels en Ajax. Het bezoeken van wedstrijden in de regio had als bijkomend voordeel dat we ons netwerk konden onderhouden en uitbreiden. Daar had de FC, zoals de club in de wandelgangen wordt genoemd, weer profijt van."
'Vanaf 1980 tot op de dag van vandaag produceer ik iedere week wedstrijdverslagen van het eerste'
Het aftreden van Snelling Berg als bestuurslid van FC Hilversum betekende geenszins dat hij de deur van zijn cluppie achter zich dicht gooide. Vanaf 1980 tot op de dag van vandaag produceer ik iedere week wedstrijdverslagen van het eerste. Eerst voor het helaas ter ziele gegane clubblad Het Groene Veld en nu voor de website. Wanneer de FC een thuiswedstrijd speelt, neem ik de vrijdag daarvoor contact op met de bezoekende club om de vermoedelijke opstelling te vernemen. Met deze gegevens en met de informatie van onze hoofdtrainer maak ik voor ieder thuisduel het wedstrijdboekje. Ik vraag me soms wel eens af wie het gaat doen als het mij niet meer lukt. De jaren beginnen immers te tellen."
Ook de gedetailleerd beschreven historie van FC Hilversum op de website is geproduceerd door Snelling Berg. Daarnaast is hij een uitstekend gastheer voor FC Hilversum Op wedstrijddagen van het eerste vind je hem in de bestuurskamer om de scheidsrechter, bestuursleden van de bezoekende club en andere gasten te ontvangen. Ook na de wedstrijd is de tafel altijd goed bezet voor een bescheiden derde helft. Hij doet samen met Rob Verweij, 82 jaar, en de 75-jarige Hans Offringa. Met hen gaat hij als de wwersomstandigheden het toelaten, ook naar de uitwedstrijden van het eerste. Of op zondag naar SDO in Bussum. Wanneer ik een keer niet kan, krijg ik de gegevens van Hans voor het wedstrijdverslag."
Erelid
Het vele werk van Snelling is zeker gewaardeerd. In 1999 werd hij benoemd tot erelid van FC Hilversum, in 2006 een erespeld in goud van de KNVB en in 2019 een mooie bokaal voor zijn 70-jarig lidmaatschap van zijn club. Sociaal bewogen is hij zeker. "Ik zeg altijd: er is geen heden zonder het verleden. Een groot aantal mensen heeft in het verleden veel voor FC Hilversum betekend.
Wie jarig, ziek is of even in een moeilijke periode zit, krijgt een kaartje van de club. Nu ook bij mij de jaren doortellen, zie ik dat steeds meer bekenden ons ontvallen. Daar word ik soms droevig van, maar moet en wil door. De Covid heeft me goed te pakken gehad, zeg maar een fikse aanslag gepleegd. Maar ik ben er nog."
Met de laatste wetenschap stokt de spraakwaterval van Snelling Berg. Hij kijk met vochtige ogen naar de foto van zijn overleden vrouw Tonny. Hij leerde haar kennen in 1960 tijdens het dansen in de Karseboom, nu café Burger. Zij trouwden in 1966 en kregen twee jaar later hun dochter Bianca. In 2011 overleed zij aan kanker. 'Jongen", zegt hij tegen de schrijver die slechts acht jaar jonger is, wat deed het me pijn om haar zo te zien lijden. Het is ruim 11 jaar geleden, maar ik mis haar nog steeds. Gelukkig heb ik veel steun aan mijn kinderen en kleinkinderen. Dat maakt het leven toch aangenaam."
